مجموعه مقالاتی در باب گفت و گو

برخورد تحقیرآمیز تمدن غرب با ملت های دیگر از جمله عوامل بازدارندۀ گفت و گو به حساب می آید. گفت و گو در صورتی قابل طرح و دوام است که طرفین قایل به تکثّر حقایق باشند و بپذیرند که طرف دیگر نیز صاحب حقّی ولو اندک است که از راه گفت و گو باید به آن اذعان کرد و پذیرفت. از آنجا که حقایق، عناصر تشکیل دهندۀ هویت به حساب می آیند، در فرایند گفت و گو هویّت ها نیز شکل می گیرد؛ اما اگر احیناً یکی از طرفین خود را صاحب تمام حق بداند و برای طرف مقابل نه تنها حقّی قائل نشود بلکه آن را به دیدۀ تحقیر بنگرد و انتظار داشته باشد که طرف مقابل مطیع بی چون چرای او شود و در تحت سلطۀ او درآید طبیعی است که در چنین شرایطی گفت و گویی مطرح نخواهد شد.