ربابیّه

امشب نمی آید دگر در گوشم آوای رباب

گویا خموش آمد دلا آن نطق شیوای رباب

شد مردمان چشم او در بند مژگان سیاه

آسود در خواب گران چشمان بینای رباب

شب تا سحر با ناله جانسوز شد عمرش تمام

گویی که شد دیگر سحر شب های یلدای رباب

از غصه جانش شد رها چون عندلیب بی نوا

دیگر نمی آید به گوش آوای لالای رباب...