صدای مرا از بهشت می شنوی

به یکباره زمین زیر پایشان لرزید. سکوت شکست. خمپاره ­ها یکی­ یکی، سوت­ کشان و بی­ صدا پشت سر نیروها فرود آمدند. آتش اینجا و آنجا زبانه کشید. تیربارها غریدند و انفجارها مثل صاعقه­ ای مهیب، جامه­ شب را دریدند. نظم نیروها از هم پاشید. غافلگیر شدند. گلوله ­های سربی در پوست و گوشت و رگ و پی ­خزیدند و بچه ­های گردان یکی­ یکی روی زمین ­غلتیدند. از درد به خود می­ پیچیدند و ناله­ شان در آتشباری عراقی ­ها شنیده نمی­ شد. مثل ماهی­ هایی که از آب بیرون افتادند، دهانشان باز و بسته می­ شد. دست و پا می­ زدند، پیچ و تاب می ­خوردند و از تقلا می­ افتادند...