از نیمکت تا خاکریز

این نازپرورد تنعّم حالا در جبهه بود؛ در میان خاک و خون. باید برای شناسایی مسافت زیادی را پیاده ­روی می­ کرد. دلش را سپرد به خدا و قدم در راه گذاشت، ولی جسمش تاب این همه دشواری نداشت و از پا افتاد. قدری زمان لازم بود تا دوباره سرپا شود و از اول شروع کند. این بار هرچه اصرار کردیم که بماند، دیپلمش را بگیرد و بعد برود جبهه، قبول نکرد. گفت: «من باید در جبهه امتحان بدهم». قید درس و دانشگاه را زد و رفت. همراه برادرش رفت...