محصولات مرتبط
پروردگارا!
تو تنهایی، من هم تنها،
ولیکن من تنهایی ام را در انتهای تنهایی تو در می یابم
و تو را سایبانی بر تک درخت تنهایی ام
در کویر خشک زمانه می دانم.
الهی! تو غریبی، من هم غریب،
در حالی که من غریبی ام را در اعماق وجود تو می بینم
و تو ای آشنای غریب در این غریبستان من.
تو مرا می خوانی و من تو را.
چه تفاوتی است بین چنین خواندنی.
تو مرا می خوانی؛ چون حبیب منی و دوستم داری
و من تو را این گونه می خوانم ای همدم تنهایی هایم،
پس دوست دارم آن وفا و یگانگی تو را در منتهی الیه آرزوهایم
و امیدم به توست ای دوست و همدم شبهای غریبانه ام!
آذر 92
بوشهر
دیدگاه خود را بنویسید