ثمر

با آمدن مریم پدر دیگر شب­ ها دیر به خانه نمی ­آمد و به محض تمام شدن کارش به خانه برمی ­گشت تا زمان بیشتری را در کنار ما باشد. حضور او در کنار مریم برایم قابل پذیرش نبود و حسادت و کینه­ ی مرا برمی ­انگیخت. او همان طور که نسبت به ما مهربان بود در جایگاه یک همسر برای پدر هم چیزی کم نمی­ گذاشت. من بگو بخندها، شوخی ­ها و بگو مگوهای آن دو را تاب نمی ­آوردم و هربار که او را در کنار پدر می ­دیدم داغ مرگ مادرم تازه می­ شد. دلم می­ خواست زنده بود و اجازه نمی ­داد کسی چون مریم در کنار پدر باشد و برای ما مادری کند.